Προπύργιο μιας γαλάζιας πολιτείας
Στην κορυφή της χερσονήσου της Παναγίας δεσπόζει η Ακρόπολη της Καβάλας, το μεγαλύτερο τμήμα της οποίας χτίστηκε το πρώτο τέταρτο του 15ου αιώνα μ.Χ. Διαδέχθηκε τη βυζαντινή Ακρόπολη της Χριστούπολης (παλαιότερη ονομασία της Καβάλας), η οποία είχε καταστραφεί το 1391, τα ερείπια της οποίας ενσωματώθηκαν στην κατασκευή της. Σκοπός του φρουρίου ήταν ο έλεγχος και η προστασία της κρίσιμης διαδρομής της Εγνατίας Οδού. Το φρούριο χτίστηκε σε μια θέση με άριστη φυσική άμυνα και σε μια περίοδο που οι πόλεμοι γίνονταν με όπλα από “ψυχρό ατσάλι” και όχι με πυραυλικά όπλα μαζικής καταστροφής. Η Ακρόπολη χρησιμοποιήθηκε για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τις δυνάμεις κατοχής. Οι διαδοχικές επισκευές και επεμβάσεις στις οχυρώσεις της, από τους Βυζαντινούς μέχρι τους Ενετούς και τους Οθωμανούς,
Σήμερα, ο επισκέπτης μπορεί να δει:
Ο κεντρικός κυκλικός πύργος, ο οποίος ήταν η τελευταία γραμμή άμυνας
Την αποθήκη πυρίτιδας και τροφίμων, η οποία αργότερα μετατράπηκε σε φυλακή.
Τη φρουρά, έναν χώρο κατάλληλο για τα καταλύματα των αξιωματικών ή των φρουρών.
τη δεξαμενή νερού
Δύο τετράγωνοι και ένας πολυγωνικός πύργος διακρίνονται στα τείχη του εξωτερικού περιβόλου της ακρόπολης, ενώ στον εσωτερικό της περίβολο υπάρχει ένα υπαίθριο θέατρο για πολιτιστικές εκδηλώσεις και ένα καφενείο για τους επισκέπτες.
Από το ανώτερο επίπεδο του κεντρικού κυκλικού πύργου, μπορείτε να απολαύσετε μια υπέροχη θέα σε ολόκληρη την πόλη της Καβάλας.
Related Posts
Δημαρχείο
Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται σήμερα ο Δήμος Καβάλας είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια σε ολόκληρη την πόλη, με ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό ύφος που μοιάζει "ξένο" μέσα στο περιβάλλον της Καβάλας και θυμίζει μικρογραφία ουγγρικού πύργου. Η κατασκευή του χρονολογείται στα τέλη της δεκαετίας του 1890. Ανήκε στον Ούγγρο έμπορο καπνού βαρόνο Pierre Herzog και χρησιμοποιήθηκε τόσο ως κατοικία όσο και ως επαγγελματικός χώρος. Διαθέτει τα βαθιά ρομαντικά χαρακτηριστικά των μεσαιωνικών κάστρων, όπως γοτθικές καμάρες στους πύργους και τα μπαλκόνια, δύο βενετσιάνικες γοτθικές αψίδες εκατέρωθεν της πύλης, μια σταγόνα πάνω από το παράθυρο και ένα υπέρθυρο, και αποτελεί λαμπρό παράδειγμα της γοτθικής αναβίωσης. Το κτίριο αγοράστηκε από το Δήμο Καβάλας το 1937 και έκτοτε και μέχρι σήμερα στεγάζει το γραφείο του Δημάρχου και ορισμένες από τις διοικητικές υπηρεσίες του Δημάρχου.
Καμάρες – Υδραγωγείο
Το πιο χαρακτηριστικό μνημείο της Καβάλας είναι το μεγάλο, τοξωτό υδραγωγείο, γνωστό με το όνομα "Καμάρες", με μήκος 270 μ. και μέγιστο ύψος 25 μ. Στις αρχές του 16ου αιώνα, η άνυδρη χερσόνησος της Παναγίας βρήκε νερό στα ρέματα που έτρεχαν από την περιοχή της Παλιάς Καβάλας. Η πηγή αυτού του νερού, η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μ., είναι γνωστή ως "η μητέρα του νερού", "Σουμπάσι" ή "τα τρία Καραγάτσια". Οι Καμάρες στη σημερινή τους μορφή χρονολογούνται στις αρχές του 16ου αιώνα και αποδίδονται στον Ιμπραήμ Πασά, τον βεζίρη του σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς. Χτίστηκαν το 1520-1530, μια περίοδο κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν πολλά έργα υποδομής στην Καβάλα, με σκοπό την ανοικοδόμηση της πόλης μετά την καταστροφή του 1391. Οι Καμάρες είναι ένα τεράστιο οικοδόμημα, δυσανάλογο με το μέγεθος του τότε ασήμαντου οικισμού. Πιστεύεται ότι στο ίδιο σημείο υπήρχε ρωμαϊκό υδραγωγείο, πάνω στα ερείπια του οποίου χτίστηκαν οι Καμάρες. Αυτό το παλιό υδραγωγείο τροφοδοτούσε με νερό την πόλη της Καβάλας μέσω της περιοχής Suyol (su-yol: "υδάτινος δρόμος") μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Οι Καμάρες δεν έχουν πλέον ζωτική σημασία, αλλά διατηρούν την ομορφιά και το μεγαλείο τους και αποτελούν τοπόσημο της πόλης.
